Stanąć w obronie państwa od pierwszych dni wojny. Przypomnijmy Mykołę Mazura.

Codziennie o godzinie 9 rano Ukraińcy oddają hołd wszystkim, których życie odebrała wojna rosyjsko-ukraińska. Dziś przypomnimy Mykołę Mazura.

20 listopada 2024 roku, broniąc wolności i niezależności Ukrainy, zginął wojownik z Lwowszczyzny Mykoła Mazur. O tym informuje Rada Miejska Lwowa.

Mykoła Mazur urodził się 9 lutego 1996 roku w wiosce Korosno w obwodzie lwowskim.

Uczył się w Koroszeńskiej Szkole Podstawowej oraz w byłej Szkole Średniej nr 2 w mieście Pieremysze. Później wstąpił do Techniczno-Ekonomicznego Kolegium Specjalistycznego Narodowego Uniwersytetu 'Politechnika Lwowska' na kierunek 'Ciepłownictwo i wentylacja'.

Najpierw pracował jako kierownik lokalnej instytucji kredytowej, a później w biurze projektowym. W wolnym czasie pasjonował się kulinarią i grą na gitarze, dużo czytał.

Z chwilą rozpoczęcia pełnoskalowej inwazji Federacji Rosyjskiej stanął w obronie państwa przed okupantami. Wykonywał zadania bojowe w obronie rosyjskiej agresji w szeregach 82. Oddzielnej Desantowo-Szturmowej Brygady Wojsk Desantowo-Szturmowych Sił Zbrojnych Ukrainy.

Został odznaczony szeregiem nagród od Ministerstwa Obrony oraz dowództwa wojsk desantowo-szturmowych.

Życie wojownika zakończyło się 20 listopada 2024 roku. Ceremonia pogrzebowa obrońcy odbyła się 28 listopada w Garnizonowej Świątyni Świętych Apostołów Piotra i Pawła. Bohatera pochowano na Cmentarzu Łyczakowskim.

Mykoła Mazur zostawił matkę, dwie siostry i siostrzeńca.

«Główny» dołącza do minuty ciszy. Oddajemy hołd pamięci wszystkich Ukraińców, którzy zginęli w walce o Ojczyznę. Przypominamy poległych z rąk rosyjskich najeźdźców, zapalamy znicze pamięci i pochylamy głowy w żalu podczas ogólnonarodowej minuty ciszy, oddając cześć pamięci obywateli Ukrainy, którzy oddali życie za wolność i niezależność państwa: wszystkich wojskowych, cywilów i dzieci, wszystkich, którzy zginęli w walce z rosyjskimi okupantami oraz w wyniku ataku wrogich wojsk na ukraińskie miasta i wsie.